- kibtelėti
- kìbtelėti, -ėja, -ėjo tr., intr. staigiai stverti, čiuptelėti: Jis kibtelėjo man už rankos rš. | Kìbtelėk (truputį padėk) ir tu, gal greičiau užkelsma tą balkį Vkš.
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
kibterėti — kibterėti, ėja, ėjo žr. kibtelėti. | prk.: Da klausimas, kurio Mierzynski nė nekibterėjo (nepalietė, neužkliudė) K.Būg … Dictionary of the Lithuanian Language